تایپ، از میان تمام ابزارهای طراحی، فراگیرترین و نامرئی‌ترین آنهاست. این ابزار مهم‌ترین عنصر بصری برای ساخت معنا است و ذاتاً با زبان نوشتاری پیوند خورده است. از آنجایی که هدف آن ساخت پیام‌ها در متغیرترین موقعیت‌ها و تکیه‌گاه‌ها است، پالت تایپوگرافی از رنگ‌ها و طعم‌هایی که می‌توانیم از آنها نقاشی کنیم باید به همان اندازه نامحدود باشد. بنابراین ضروری است که تنوع را بشناسیم، بین گونه‌ها، رنگ‌ها و شدت‌های مختلف تمایز قائل شویم تا استفاده از آنها نه تنها صحیح باشد، بلکه بتواند خواننده را نیز تحریک کند. —ترزا شولتز [10-10، 2016]